Konstrukcja karabinka M4
Konstrukcja
M4 oraz jego warianty to lekkie karabinki kalibru 5,56×45 mm NATO (.223 Remington), gazowe, zasilane z magazynka, chłodzone powietrzem, o selektywnym ogniu, oparte na wzorze AR-15. Mechanizm gazowy składa się z wewnętrznego tłoka (często błędnie nazywanego bezpośrednim doprowadzeniem gazów), obrotowego zamka oraz suwadła, które porusza się w przedłużeniu komory zamkowej w jednej linii z lufą. System gazowy, suwadło i mechanizm blokowania zamka są dostosowane do konkretnej amunicji, ponieważ nie posiadają regulowanego portu gazowego ani zaworu do dostosowania broni do różnych właściwości ciśnienia wynikających z rodzaju ładunku miotającego, pocisku czy długości lufy. Komora zamkowa wykonana jest z kutego aluminium 7075-T6, natomiast lufa o długości 14,5 cala (368 mm), zamek, suwadło i mechanizm spustowy są stalowe; te elementy można łatwo serwisować i wymieniać w zbrojowniach jednostek, co umożliwia dodawanie ulepszonych komponentów i sprawia, że platforma jest łatwo modernizowalna. Górna komora zamkowa typu flattop z szyną Picatinny umożliwia zastąpienie zdejmowanego uchwytu transportowego różnymi optykami. Elementy wyposażenia, takie jak kolba, chwyt i łoże, wykonane są z wzmocnionego plastiku, choć modularna natura broni pozwala na ich wymianę przez użytkownika. Przedłużenie komory zamkowej może pomieścić zarówno kolbę teleskopową o wielu pozycjach, jak i stałą kolbę taktyczną A2 lub LE.
M4 to krótszy i lżejszy wariant karabinu M16A2, dzielący większość tych samych mechanizmów działania i mający 80% wspólności części; główne różnice to krótsza lufa o długości 14,5 cala zamiast 20 cali oraz skrócone przedłużenie komory zamkowej i bufor.
Istnieją dwa mechanizmy spustowe dla rodziny M4: trójstrzałowy tryb dla modelu podstawowego oraz pełny automat dla M4A1. Niektóre modele M4A1 mogą również posiadać lufę o cięższym profilu, pierwotnie opracowaną dla SOCOM do przedłużonego ognia automatycznego; modele z tą cięższą lufą "profilu SOCOM" używają tej samej nazwy M4A1, a istniejące bronie mogą być wyposażone w cięższą lufę na poziomie zbrojowni jednostki. Pomimo bycia jego imiennikiem, sam SOCOM powrócił do oryginalnej lżejszej lufy "profilu rządowego", przyjmując jednocześnie dłuższy system gazowy "średniej długości" w ramach nowszych modyfikacji Upper Receiver Group-Improved (URG-I). Ponieważ modyfikacje dotyczą tylko zespołu górnej komory zamkowej, karabiny z URG-I nadal zachowują oznaczenie M4A1.
Manewrowość M4 czyni go korzystnym dla żołnierzy niebędących piechotą (załogi pojazdów, urzędnicy i oficerowie sztabowi), jak również do walki w bliskim kontakcie. M4, wraz z M16A4, w dużej mierze zastąpił M16A2 w Armii i Korpusie Piechoty Morskiej. Na przykład Siły Powietrzne USA całkowicie przeszły na M4 dla eskadr Sił Bezpieczeństwa, podczas gdy inni uzbrojeni personel zachowuje M16A2. Używana broń palna Marynarka Wojenna USA używa M4A1 dla Operacji Specjalnych i załóg pojazdów. Jednak krótsza lufa M4 zmniejsza jego zasięg, a tylne przyrządy celownicze zintegrowane w (zdejmowanym) uchwycie transportowym są regulowane tylko od 300 m (328 jardów) do 600 m (656 jardów), w porównaniu do tylnych przyrządów celowniczych M16A2 zintegrowanych w stałym uchwycie transportowym, które mogą sięgać do 800 m (875 jardów).
Akcesoria
M4A1 tuż po oddaniu strzału, z wyrzucaną łuską w powietrzu; zamontowane granatnik M203 i celownik M68 CCO.
Podobnie jak wszystkie warianty M16, karabinki M4 i M4A1 mogą być wyposażone w wiele akcesoriów, takich jak:
pasy nośne, urządzenia noktowizyjne, tłumiki płomienia, tłumiki dźwięku, celowniki laserowe, celowniki teleskopowe,
dwójnogi, bagnet M9, granatnik M203 lub M320, strzelbę M26-MASS, przednie chwyty, zdejmowany uchwyt transportowy montowany na szynie,
czy inne elementy kompatybilne z szyną Picatinny MIL-STD-1913.
Inne popularne akcesoria to: AN/PEQ-2, AN/PEQ-15 (laser wielofunkcyjny), AN/PEQ-16 (Mini Zintegrowany Moduł Oświetleniowo-Wskaźnikowy - MIPIM),
celowniki Trijicon TA01 i TA31 ACOG, holograficzne celowniki EOTech serii 550 oraz Aimpoint M68 CCO.
Światła widzialne i w podczerwieni różnych producentów są często montowane za pomocą rozmaitych systemów mocowań.
Jak wszystkie wersje M16, M4 obsługuje nasadkę do ślepej amunicji (BFA) stosowaną podczas szkoleń.
M4 i M4A1 są zasilane z magazynków STANAG o pojemności 30 naboi. Możliwe jest także używanie magazynków kompatybilnych STANAG o innych pojemnościach.
W styczniu 2017 roku jednostka Korpusu Piechoty Morskiej (USMC) została wyposażona w tłumiki zamontowane na każdym karabinku M4.
Ćwiczenia wykazały, że tłumiki poprawiają komunikację i element zaskoczenia, ale powodują większe nagrzewanie, wagę, konieczność częstszej konserwacji
i wyższe koszty wyposażenia. W lipcu 2020 roku USMC ogłosił zamówienie tłumików dla wszystkich karabinków M4 używanych przez jednostki walczące w zwarciu. giełda broni optyki i akcesoriów strzeleckich egun
W grudniu 2020 rozpoczęto ich wdrażanie w jednostkach piechoty, rozpoznania i operacji specjalnych.
Specjalna Modyfikacja Operacyjna (SOPMOD)
SOPMOD Block I
W 1992 roku USSOCOM opracowało zestaw SOPMOD Block I dla karabinków M4A1 używanych przez jednostki sił specjalnych.
W skład zestawu wchodziły: karabinek M4A1, chwyt przedni RIS firmy Knight's Armament Company (KAC),
skrócony granatnik M203 z celownikiem, tłumik KAC, zapasowy celownik tylny KAC,
laser AN/PEQ-2A od Insight Technologies (widzialny/podczerwień), celowniki Trijicon ACOG TA-01NSN i Reflex oraz noktowizor.
Zestaw był konfigurowalny i przeznaczony do różnych zadań bojowych, pozostając w służbie jednostek specjalnych.
SOPMOD Block II i modyfikacje
W 2002 roku przyjęto zestaw Block II zawierający nowe górne komory zamkowe: SPR (lufa 16–18 cali) i CQBR (lufa 10,3 cala).
M4A1 z SPR został oznaczony jako Mk 12, a z CQBR – Mk 18 Mod 0.
Program Block II obejmował m.in. przyjęcie cięższej lufy SOCOM w 2004 roku i wolnopływającego chwytu RIS-II od Daniel Defense w 2008.
Modułowość platformy umożliwiała indywidualne modyfikacje przez operatorów.
SOPMOD Block III (URG-I)
W 2018 zatwierdzono zestaw URG-I (Upper Receiver Group-Improved), nieoficjalnie znany jako Block III.
Umożliwia on modernizację M4A1 z Block I i II poprzez wymianę górnej części karabinka,
zawierającej lżejszy chwyt wolnopływający Geissele z systemem M-LOK oraz lżejszą lufę government profile kutą na zimno
z dłuższym systemem gazowym.
|
Aktualności
Napisz własny komentarz
